یادداشت چهاردهم...

همیشه توی خونمون دنبال یه جای دنج میگشتم که وقتی میخوام نقاشی کنم بهم انرژی بده.

فکر کنم پیداش کردم. دیروز یه تغییراتی توی اتاقم دادم. یه جای دنج درست کردم و میزم رو بردم اونجا.

امروز نشستم به نقاشی کشیدن. خیلی خوب بود. گمونم پاییز و زمستون دنجی در راه داشته باشم. البته اگه تنبلی نکنم.

شایدم واسه اینه که ریخت و پاشای دورم رو جمع کردم. آخه وقتی میشینم پای کار خیلی شلخته میشم.

دست خودم نیست. وسایل کارم زیاده. پهن کردنش آسونه و جمع کردنش سخت. 

دیروز اتاقمو جمع کردم. حالا میتونم توش بدوم.

حالا باید یه فکری بحال دیوارا بکنم. زبادی خالی موندن. به هر حال اتاق یه آدم که دستش توی هنره نباید خالی بمونه.

 

قلم نوشت:

از روزی که قول دادم دیگه دنبال عکس نگردم ، تا الان تونستم به قولم عمل کنم. زیادم سخت نبود.